آموزش برنامه محاسبه کاهش بار زنده ساختمان مطابق مبحث ششم مقررات ملی ساختمان
در این مطلب
- آموزش برنامه محاسبه کاهش بار زنده ساختمان مطابق مبحث ششم مقررات ملی ساختمان
- سوال آزمون نظام مهندسی – رشته عمران – محاسبات - کاهش بار زنده تیر
- محاسبه کاهش بار زنده تیر سوال آزمون نظام مهندسی – رشته عمران – محاسبات
- سوال 2 آزمون نظام مهندسی – رشته عمران – محاسبات – آذر ماه 1384- کاهش بار زنده تیر
- محاسبه کاهش بار زنده تیر سوال 2 آزمون نظام مهندسی – رشته عمران – محاسبات – آذر ماه 1384
- آموزش کاهش بار زنده ستون ساختمان طبق مبحث شش مقررات ملی ساختمان
- سوال 1 آزمون نظام مهندسی – رشته عمران – محاسبات – شهریور ماه 1381 - کاهش بار زنده ستون
- محاسبه کاهش بار زنده ستون سوال 1 آزمون نظام مهندسی – رشته عمران – محاسبات – شهریور ماه 1381
- آزمون نظام مهندسی محاسبات پایه 2 رشته عمران - آذر ماه سال 1384 - کاهش بار زنده ستون
- محاسبه کاهش بار زنده ستون آزمون نظام مهندسی محاسبات پایه 2 رشته عمران - آذر ماه سال 1384
- همه صفحات
چون بخش کاهش بار زنده ستون مبحث ششم یکم گنگ توضیح داده شده، لازمه اینجا ابتدا توضیحات مختصری داده بشه تا از برداشت اشتباه جلوگیری به عمل بیاد. اصل کاهش بار زنده اینه که احتمالش کمه که همزمان همه طبقات نهایت ظرفیت بار زندشون رو داشته باشن، البته اگه جزو موارد خاص اشاره شده در بند 6-3-8-1 آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان باشن حسابش جداست. مثلا اگه انبار باشه احتمالش میره که طرف دو طبقه انبار داشته باشه و تا خرخره پرش کرده باشه! یا مواردی مثل این. ولی احتمال اینکه دوطبقه مسکونی پشت سر هم همزمان پارتی گرفته باشن (البته شایدم آقایون طبقه بالا باشن و خانوما طبقه پایین! ولی معمولا آقایون کمتر حرکات موزون انجام میدن و بار دینامیکی دیگه وارد نمیشه!) به هر حال آیین نامه میخواد این مورد رو که احتمال وارد شدن همزمان کل بار زنده به برخی کاربری های ساختمان رو در محاسبات بارگذاری لحاظ کنه. حالا میخواد این احتمال رو برای محاسب فرموله کنه تا همه ازش پیروی کنن. برای تعیین این فرمول نیاز به کار آماری هستش که حتما یا انجام شده یا از یه آیین نامه دیگه ای کپی برداری شده و توی مبحث ششم اومده. به هر حال آیین نامه مبحث ششم میاد توی بند 6-3-8-3 آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان چاپ 1391 میگه که: در طراحی ستونها، پایه ها، دیوارها و شالوده ها که بار چند طبقه را تحمل می نمایند و جمع سطوح بارگیر آنها، که مشمول سطوح بند 6-3-8-1 نمیشود (یعنی جزو کف بامها، کارخانه ها، کارگاه ها، انبارها، محل پارکینگ خودروها، محل اجتماع و ازدحام نباشن) ، از 18 متر مربع بیشتر است، مقدار کاهش بار زنده برابر با بزرگترین دو مقدار زیر است:
الف- مقدار درصد تعیین شده در رابطه (6-3-1 آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان)
ب - مقدار درصد تعیین شده به شرح زیر:
چنانپه عضو بار یک طبقه را تحمل مینماید، صفر درصد.
چنانپه عضو بار دو طبقه را تحمل مینماید، 10 درصد.
چنانپه عضو بار سه طبقه را تحمل مینماید، 20 درصد.
چنانپه عضو بار چهار طبقه را تحمل مینماید، 30 درصد.
چنانپه عضو بار پنج طبقه را تحمل مینماید، 40 درصد.
چنانپه عضو بار شش طبقه و بیشتر را تحمل مینماید، 50 درصد.
خوب این بود بند های آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان. حالا بریم سر تفسیرش. این بند میاد میگه که بیا ببین که ستونت چه سطح بارگیری داره. بعد بیا ببین روی چه سطوهیش میتونی کاهش سربار زنده بدی. خوب اول پس باید سطح بارگیر رو بدست بیاریم. اگه این سطح بارگیر کمتر از 18 متر مربع بود که کلا بی خیال کاهش سربار زنده میشم. اما اگه بیشتر باشه میایم R1 که همون درصد کاهش بار زنده از فرمول هستش رو حساب میکنیم. بعد میریم R2 رو حساب میکنیم که طبق بند 6-3-8-3-ب آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان حساب میشه. بعد میایم ماکزیمم ایندو رو بدست میاریم و به همین اندازه از بار زنده مربوط به سطوح قابل کاهش بار زنده کم میکنیم.
نکته ای که آیین نامه گنگ گذاشته اینه که توی محاسبه R2 طبق بند 6-3-8-3-ب آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان بیایم هر طبقه ای بود رو در نظر بگیریم یا فقط طبقاتی رو بهشون کاهش سربار تعلق میگیره در نظر بگیریم؟ راهنمای مبحث ششم اومده گفته فقط بیایم اون طبقاتی رو در نظر بگیریم که کاهش سربار بهشون تعلق میگیره. ولی یه جورایی بام رو استثنا کرده. یعنی یه جورایی بام رو طبقه در نظر گرفته ولی سطحش رو هم به حساب نیاورده. حالا با مثال بیشتر متوجه میشی.
برای اینجور مسائل بهتره از بالا شروع کنیم بیایم به پایینترین طبقه. هر سقف میشه یک کف. ستون مربوط به طبقه آخر بار سقفش و ملحقاتش رو تحمل میکنه. سقفش میشه بام. بام میشه جزو سطوح بحرانی یا غیر مجاز، پس بهش کاهش سربار زنده تعلق نمیگیره. این از 6-3-8-3-الف آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان. حالا میریم سراغ بند 6-3-8-3-ب آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان. چون عضو بار یک طبقه را تحمل مینماید (بام)، صفر درصد. ماکزیممش میشه صفر درصد یعنی ستون طبقه آخر هیچ کاهش بار زنده ای نداره.
میریم طبقه یکی مونده به آخر یا همون طبقه هفت. این ستون بار 2 سطح رو تحمل میکنه یعنی بار بام و بار کف طبقه هشتم. بار بام که مجاز نیست کم بشه پس میشه فقط سطح بارگیر کف طبقه هشتم. حالا اگه این سطح بیشتر از 18 متر بود که میریم حسابش میکنیم اگه نبود که بی خیالش میشیم. با فرض بیشتر بودن مساحت از 18 متر مربع میریم سراغ بند 6-3-8-3-ب. چون عضو بار دو طبقه را تحمل مینماید (بام و کف طبقه هشتم)، 10 درصد. ماکزیمم 10 درصد و مقدار حاصل از فرمول میشه درصدی که میتونیم از بار زنده فقط سطح قابل کاهش کم کنیم. یعنی میشه درصدی که میشه از بار زنده کف طبقه هشتم کم کرد.
حالا بریم طبقه پنجم. ستون واقع در طبقه پنجم کفهای طبقه ششم (انبار)؛ هفتم (مسکونی)، هشتم (مسکونی) و بام رو تحمل میکنه. میریم سراغ بند 6-3-8-3-الف آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان. مساحتی که باید وارد فرمول بشه فقط شامل کف های طبقات مسکونی هست. میذاریم توی فرمول و مقدارش رو حساب میکنیم. حالا میریم سراغ بند 6-3-8-3-ب آیین نامه مبحث ششم مقررات ملی ساختمان. این ستون بار چهار طبقه را تحمل مینماید (بام و کف طبقه هشتم و هفتم و ششم)، ولی کف طبقه ششم انباره که جزو طبقات مجاز به حساب نمیاد. پس میشه سه طبقه، پس میشه 20 درصد. برای بقیه هم به همین صورت برای بقیه طبقات حساب میشه و ماکزیمم R1 , R2 در نظر گرفته میشه.
امیدوارم تا اینجا یاد گرفته باشی چطور کاهش سربار زنده میدیم تا بریم سراغ مسئله.
دیدگاهها
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا